حق طلاق

در ایران، مفهوم “حق طلاق” به معنای اختیاری برای یکی از زوجین برای درخواست طلاق به تفضیل از دیگر طرف است. به عبارت دیگر، اگر یکی از طرفین در یک ازدواج قصد داشتن طلاق را داشته باشد، می‌تواند این حق را به صورت اختیاری و بدون نیاز به موافقت دیگر طرف اجرا کند. این در مقابل طلاق توافقی است که به موافقت هر دو طرف نیاز دارد. بر اساس قوانین ایرانی، در صورتی که یکی از زوجین حق طلاق را داشته باشد و می‌خواهد از طریق دادگاه اقدام به طلاق کند، باید مدارک و دلایل مشروعیت طلاق را در دادگاه ارائه دهد. در قوانین ایران، حق طلاق با مرد است و هر زمان بخواهد می‌تواند از طریق دادگاه افدام به مطلقه نمودن همسر خود نماید. گاهی زوج با دادن وکالت در طلاق به زوجه که اصطلاحاً حق طلاق به آن گفته می‌شود، زوجه می‌تواند به وکالت از مرد خود را مطلقه نماید.ولی به معنی سلب و ساقط شدن حق طلاق از زوج نیست و مرد نیز هر زمان بخواهد می‌تواند حق خود را اعمال نماید. از مزیت های داشتن حق طلاق این است که هر زمان زوجه بخواهد می‌تواند بدون نیاز به اجازه از طرف شوهر، طلاق بگیرد و بر خلاف طلاق از سوی زوجه که بسیار طولانی و طاقت فرساست و نیاز به دلایل موجه از سوی زن دارد، در صورت داشتن حق طلاق از طرف زن، نیازی به دلایل موجه نیست و سریعتر ثبت می‌شود.