حضانت فرزند، ملاقات فرزند

حضانت فرزند

حضانت و ملاقات فرزند در ایران یکی از دغدغه‌هایی است که زوجین به هنگام طلاق توافقی و یا طلاق از سوی یکی از زوجین با آن مواجه هستند. به عبارتی سوالات متعددی در مورد نگهداری فرزندان بعد از جدایی به وجود می‌آید که گروه وکلای زندیه قصد دارد پاسخگوی ابهامات و سؤالات متعدد شما در این زمینه باشد تا طرفین در گذر از مرحله طلاق، فشارهای عاطفی، روحی و روانی کمتری را متحمل شوند.

نگاهداری اطفال یا همان حضانت در امور تربیتی و آموزشی، مطابق ماده 1168 قانون مدنی، هم حق و هم تکلیف ابوین بوده و طبق قوانین حضانت، فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ در دختران ۹ سالگی و در پسران ۱۵ سالگی قمری بر عهده والدین است. به این معنا که برای حضانت و نگهداری طفل دختری که پدر و مادر او طلاق گرفته‌اند و جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن ۷ سالگی اولویت دارد و پس از آن از سن 7 تا 9 سالگی، حضانت با پدر است. در مورد پسران نیز بعد از طلاق والدین حضانت تا 7 سالگی با مادر و از 7 تا 15 سالگی با پدر است. با این همه در صورتی که اختلافی بین والدین در مورد حضانت وجود داشته باشد، دادگاه با در نظر گرفتن مصلحت طفل حکم صادر می‌کند و ممکن است بعد از 7 سالگی نیز رأی حضانت به نفع مادر صادر شود.

 حضانت، نگه داشتن کودک و مواظبت از او است. به عبارتی حضانت بیشتر ناظر بر حمایت جسمی از کودک است. هر چند که در ماده 1173 قانون مدنی به جنبه اخلاقی و معنوی حضانت نیز اشاره شده است.

در طلاق توافقی پدر و مادر می‌توانند به نفع یکدیگر از حق حضانت خود صرفه نظر کنند. بنابراین قراردادهای بین والدین در مورد حق حضانت در صورتی که خلاف مصلحت طفل نباشد معتبر و لازم الاجرا است. بر این اساس،  حضانت طفل پس از ۷ سالگی اگر دختر باشد تا ۹ سالگی و پسر تا ۱۵ سالگی با پدر می‌باشد. مگر برای دادگاه احراز شود که پدر یا مادر شرایط نگهداری فرزند را ندارند؛ ولی در هر صورت نفقه با پدر است. که در این حالت؛ بر اساس ماده 1173 قانون مدنی، دادگاه هر تصمیمی را که برای حضانت کودک مقتضی بداند؛ اتخاذ می‌کند.

اگر بعد از طلاق و جدایی، پدر از دادن فرزندان زیر ۷ سال به مادر خودداری کند، مادر می‌تواند با مراجعه به دادگاه، اولاً الزام زوج را به پرداخت نفقه فرزند بخواهد و ثانیاً برای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد (پس دادن) فرزند را درخواست دهد. با توجه به اینکه قانون حضانت را با مادر دانسته دیگر نیازی نیست که وی امری را در دادگاه اثبات کند؛ که در این صورت گروه وکلای زندیه با داشتن وکلای مجرب، حامی و پشتیبان شما خواهند بود.

 بعد از طلاق و ازدواج مجدد مادر، حق حضانت از او سلب و این حق به پدر برمی‌گردد. اما در مواردی که پدر فوت کرده باشد؛ ازدواج مجدد مادر موجب سقوط حق حضانت وی نخواهد شد.

در صورتی که بعد از طلاق توافقی یا طلاق از سوی یکی از زوجین، یکی از پدر یا مادر کودک فوت کند؛ حضانت با والدی است که در قید حیات است و اگر پدر و مادر هر دو فوت کنند، حضانت با پدر بزرگ پدری کودک است.

بعد از طلاق توافقی یا طلاق از سوی یکی از زوجین، دادگاه مکلف است تکلیف حضانت و چگونگی نگهداری از اطفال و میزان نفقه را مشخص نماید و بر اساس ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، اگر شخصی که حضانت با اوست از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع ملاقات طفل شود؛ برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و در صورت تکرار به حداکثر مجازات محکوم می‌شود.

حضانت فرزندان بعد از طلاق ، در قانون مدنی و قانون حمایت خانواده مصوب 1391 تعیین تکلیف شده و قاضی بر اساس مواد قانونی و مصلحت طفل رأی صادر می‌کند و گروه وکلای زندیه در این مسیر سخت و طاقت‌فرسا در کنار شما خواهند بود.

حضانت فرزند:

نگاهداری اطفال یا همان حضانت در امور تربیتی و آموزشی هم حق و هم تکلیف ابوین است. طبق قوانین حضانت، فرزند تا رسیدن به سن بلوغ (دختران ۹ سال و  پسران ۱۵ سال قمری) بر عهده والدین است. به این معنا که برای حضانت و نگهداری طفلی که پدر و مادر او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن ۷ سالگی اولویت دارد و پس از آن، حضانت با پدر است. همچنین بعد از ۷ سالگی در صورت به وجود آمدن اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه خواهد بود که قانون جز در موارد استثنایی نمی‌تواند آنان را از این حق محروم کند. بر این اساس، حضانت طفل پس از ۷ سالگی اگر دختر باشد تا ۹ سالگی و پسر تا ۱۵ سالگی با پدر می‌باشد. مگر برای دادگاه احراز شود که پدر شرایط نگهداری فرزند را ندارد که  در هر صورت نفقه با پدر است.

در مواردی پدر و مادر می‌توانند به نفع یکدیگر از حق حضانت خود صرف نظر کنند. بنابراین قراردادهای بین والدین در مورد حق حضانت در صورتی که خلاف مصلحت طفل نباشد معتبر و لازم الاجرا است.

اگر پدر از دادن فرزندان زیر ۷ سال به مادر خودداری کند، مادر می‌تواند با مراجعه به دادگاه اولاً الزام زوج را به پرداخت نفقه فرزند بخواهد و ثانیاً برای صدور دستور موقت مبنی بر استرداد (پس دادن فرزند ) درخواست دهد. با توجه به اینکه در مورد فرزندان زیر هفت  سال قانون حضانت را با مادر دانسته دیگر نیازی نیست که وی امری را در دادگاه اثبات کند.

نکته مهم اینکه ازدواج مجدد مادر حق حضانت او را ساقط می‌کند و این حق به پدر برمی گردد. اما در مواردی که پدر فوت کرده باشد ازدواج مجدد مادر موجب سقوط حق حضانت وی نخواهد شد.